Donderdag 09 oktober 2008
Marcus 4:39
Toen hij wakker geworden was, sprak hij de wind bestraffend toe en zei tegen het meer: ‘Zwijg! Wees stil!’ De wind ging liggen en het meer kwam helemaal tot rust.
Elke dag een gratis bijbeltekst in je mailbox
Elke dag een bijbeltekst op je smartphone of tablet
Elke dag een bijbeltekst via je sociale netwerk
H4
7 reacties op de tekst van donderdag 09 oktober 2008 – Marcus 4:39
wie kan mij deze tekst uitleggen?ik snap hem niet
ik denk een soort van spreken is zilver zwijgen is goud?
ik weet het ook niet helemaal !
je kan ook aan god vragen of hij het je wilt uitleggen! dat zal hij zeker doen!
groetjes
Ik denk dat deze tekst ons helpt als we geconfronteerd worden met “stormen” in ons leven. Als we ons overgeven aan paniek, dan zullen we zeker ten onder gaan, maar als we de Heer Jezus vertrouwen, kunnen we dwars door zulke “stormen” heen het vaste land (zekerheid en veiligheid) weer kunnen bereiken.
Dit heb ik verstaan van het lezen van dat gedeelte uit de Bijbel.
Gods zegen toegewenst
amen!
Jezus is gewoon zo machtig dat zelfs de wind naar Hem luistert,
als wij ook zwijgen en stil worden voor God zullen we rust vinden…
Nou vrij simpel.
Jezus was met zijn vrienden aan het varen in een boot.
Toen stak er een storm op. De vrienden waren doodsbenauwd, maar Jezus sliep er dwars door heen.
Toen werd hij wakker gemaakt door zijn vrienden die maar niet snapten dat hij zomaar door de storm heen sliep. Daarna gaf de wind dus op z’n kop door te zeggen: zwijg, wees stil. En toen stopte de storm.
Als je de bijbel erbij pakt en even het verhaal eromheen leest dan is het niet zo ingewikkeld.
By the way.
De anderen uitleggen van de tekst klinken wel heel geestelijk, maar ik vind het eerlijk gezegd een beetje voorwaardelijk.
ALS je je overgeeft aan paniek ga je ten onder. Maar ALS je Jezus vertrouwd dan bereik je het vaste land. Of
ALS wij zwijgen en stil worden voor God zullen we rust vinden.
Zo lijkt het net of je eerst zelf maar ‘goed’ christen moet zijn voordat God je wat geeft.
Nou, volgens mij is het in het verhaal niet zo voorwaardelijk. De vrienden zwijgen niet netjes, zijn hartstikke bang en in paniek, maar ze gaan niet ten onder. En ze vinden ook rust.
God is niet afhankelijk van hoe christelijk wij reageren. Ondanks onze angst en paniek trekt Hij zijn eigen plan. En de storm wordt toch gestild! Dat is wat ik eruit haal.
Ondanks dat ik als zwak mens soms in situaties het niet meer zie zitten, red God toch! En die ervaring maakt dat ik hem meer ga vertrouwen en de volgende keer (ietjes) minder in paniek raak. Maar goed, ik ben hardleers. Gelukkig is God groter dan hoe goed ik mezelf onder controle kan houden!
Groetjes! En God’s zegen!
Hanna
Laat een reactie achter